Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Zamknij Zamknij

Informacje

Panorama Raciborza, akwaforta, F. B. Werner XVIII w.

Zesłanie Św. Ducha, fresk, XVII w.

Dominikanki raciborskie, fresk, XVII w.

Światłem malowane. Dawne raciborskie atelier fotograficzne.

Wystawa ze zbiorów Muzeum w Raciborzu oraz Muzeum w Rybniku. Na wystawie zaprezentowane zostały oryginalne fotografie lub ich reprodukcje z 21 przedwojennych, raciborskich atelier.

 

Na wynalezienie fotografii (gr. phōtós – światło, gráphō – piszę) składało się wiele różnych odkryć, technik i technologii. Te najważniejsze to objaśnienie camera obscura (ok. 1000 r.), wytworzenie azotanu srebra (XIII w.), opisanie przesłony (XVI w.)  czy uzyskanie pierwszego trwałego obrazu sposobami fotograficznymi przez Nicéphora Niépca w 1826 r.  W latach 20-30 XIX w. by uzyskać zdjęcie wykorzystywano różne substancje światłoczułe (np. asfalt syryjski czy chlorek srebra zmieszany z kredą), a proces naświetlania trwał nawet kilka godzin. Rozwój techniki w II poł. XIX w. umożliwił uproszczenie procesu uzyskiwania trwałego obrazu i umasowienie fotografii. Początkowo często wykonywali ją malarze portreciści, jako dodatkowe zajęcie - znamy takie przypadki z Raciborza (E. Fiegler, Julius Welz). Wiele z raciborskich atelier powstało pod koniec XIX wieku. Zapotrzebowanie na tego typu usługi miało związek z dynamicznym rozwojem miasta, wzrostem liczby ludności oraz ich zamożności. Najstarsza potwierdzona data istnienia atelier fotograficznego w Raciborzu to rok 1865, swoją firmę założył wtedy J.D.P. Platz, a najbardziej znanym raciborskim zakładem fotograficznym był ten założony przez Josepha Axmanna ok. 1890 r. 

Na wystawie zaprezentowane zostały oryginalne fotografie lub ich reprodukcje z 21 przedwojennych, raciborskich atelier. Podstawowe informacje o tych zakładach, m.in. adres oraz przybliżony czas istnienia, można odczytać z tabeli oraz planu Raciborza z przełomu XIX i XX wieku umieszczonych na ekspozycji. Wśród prezentowanych zabytków przeważa fotografia portretowa, rodzinna wykonywana często z okazji ważnych uroczystości jak ślub czy I komunia święta. Odbitki w XIX i na pocz. XX wieku były naklejane na sztywny kartonik z nazwą atelier fotograficznego. Takie kartoniki w zależności od rozmiaru miały swoje nazwy np.: carte de visite, cabinet, imperial, portrait paris. Zdjęcia te powstawały we wnętrzach zakładów z wykorzystaniem rekwizytów, takich jak ozdobne tła czy meble. Niektóre przedstawiają znane osoby związane z historią Raciborza, można na wystawie zobaczyć m.in. portrety księdza Carla Ulitzki czy rodziny książęcej von Ratibor. Nie brakuje także fotografii krajobrazowej, prezentującej widoki dawnego Raciborza i okolic. Na ekspozycji podjęto także próbę odtworzenia wnętrza przedwojennego atelier z oryginalnym tłem i innymi akcesoriami. Ekspozycję uzupełniają reprodukcje ozdobnych, rozbudowanych logo pracowni znajdujących się na odwrociach kartoników, zabytkowe aparaty fotograficzne, szklane klisze oraz drobny sprzęt z wyposażenia dawnych zakładów fotograficznych.

 Prezentowane eksponaty pochodzą ze zbiorów Muzeum w Raciborzu, Muzeum w Rybniku oraz ze zbiorów prywatnych Marka Krakowskiego.