- RACIBÓRZ MALOWANY

Dużą przyjemnością i przygodą zarazem jest przeglądanie magazynów malarstwa w raciborskim muzeum. Przy jednej z takich okazji powstał właśnie pomysł tej wystawy. Poszczególne obrazy różnych artystów łączą się interesująco w grupy tematyczne lub stylistyczne i warto poświęcić im swoją uwagę.

W czasie wakacji ludzie wyjeżdżają do ciekawych turystycznie miejsc, zwiedzają zabytki w pięknych miastach całego świata, warto więc spojrzeć także na miasto, w którym żyjemy i docenić jego walory zobaczone z innej perspektywy, a mianowicie okiem artysty malarza.

Racibórz w drugiej połowie XX wieku słynął z plenerów malarskich organizowanych przez prężne wówczas środowisko raciborskich artystów plastyków pod przewodnictwem takich artystów jak Marian Zawisła, Zofia Górska-Zawisłowa, Cezariusz Kotowicz czy Marian Chmielecki. Po tychże plenerach, ale też dzięki świadomej polityce kolekcjonerskiej Muzeum w Raciborzu w zbirach muzealnych znalazło się wiele darów , na których uwieczniono miasto Racibórz i jego piękne okolice.

Z wielką satysfakcją pragniemy więc pokazać obrazy polskich, ale też i czeskich artystów, ukazujące ciekawe, często niedosłowne oblicza Raciborza, miasta położonego w dolinie rzeki Odry, na terenie gdzie obok materialnych świadków intrygującej historii pogranicza, i zachowanych świadków architektoniczno-urbanistycznych, znaczącą rolę odgrywa piękna i bujna przyroda. Na wystawie można zobaczyć zabytki miasta Raciborza, intrygujące urocze zakątki miasta i krajobrazy nadrzeczne, widziane oczami artystów plastyków. Oni to wykorzystując różne techniki plastyczne, w kolorach i monochromatyczne: od akwareli poprzez malarstwo akrylowe i olejne, aż po plastyczne wielowymiarowe kompozycje Mariana Zawisły, opowiadają o mieście inaczej aniżeli fotografia dokumentująca stan rzeczy w danym momencie historycznym. Świat malarstwa jest jak poezja, lecz tu słowem jest kolor i pociągnięcie pędzlem kierowanym talentem artysty. Obraz jak wiersz pozostaje zawsze aktualny, i nie jest przypisany jednej tylko chwili. Jest jednocześnie przeszłością - bo w niej powstał, teraźniejszością – bo teraz wchodzi w dialog z widzem i przyszłością – bo wciąż może być odczytywany na nowo, a jego wartość artystyczna nigdy się nie zdezaktualizuje. Obcowanie ze sztuką i liryką wymaga tylko i aż pewnej refleksji, zadziwienia i wrażliwości intelektualnej, do których artysta zwraca się do odbiorcy za pomocą wyobraźni i swojego dzieła. Artysta malarz pobudza widza do obserwacji świata z wrażliwością poety.

P.S. Pozwoliłam sobie skonfrontować obrazy z urywkami poezji dwojga poetów związanych z Raciborzem: Josepha Eichendorffa (1788-1857), poety epoki romantyzmu, i Marii z Zobolewiczów Wojtczak (1928-2020), pedagoga i poetki, tworzącej w Raciborzu, niezwykle aktywnej w życiu kulturalnym miasta.

 

Aleksandra Frydrychowicz

Kuratorka wystawy